Het laatste nieuws


Spoeddebat over kindermishandeling bij de Tweede Kamer - 26 april 2007
Op 26 april 2007 is in de Tweede Kamer een spoeddebat gehouden naar aanleiding van twee onderzoeksrapporten over de omvang van kindermishandeling in Nederland en over het door Minister Rouvoet gepresenteerd plan van aanpak. Volgens een onderzoek van de Vrije Universiteit Amsterdam waren in Nederland in 2005 ruim 160.000 kinderen slachtoffer van kindermishandeling. De conclusie van een onderzoek van de Universiteit Leiden luidt dat in 2005 werden ruim 107.000 kinderen in Nederland het slachtoffer van kindermishandeling. De Kamerleden vonden deze resultaten zo verontrustend dat al de dag nadat de rapporten gepresenteerd waren werd een spoeddebat gehouden.
Aan het woord kwamen tijdens een plenaire zitting de woordvoerders jeugdzaken van alle fracties. Hieronder zijn genoemd de belangrijkste en meest opvallende stellingen, voorstellen en vragen aan Minister voor Jeugd en Gezin. Onderstreept zijn de voorstellen die tijdens een stemming door de Tweede Kamer zijn aangenomen.
- het niet-melden van kindermishandeling strafbaar stellen
- armoede bestrijden
- werkwijze van RAAK landelijk invoeren (PvdA/PVV))
- meldcode huiselijk geweld instellen
- ambtshalve bevoegdheid voor de kinderrechters geven om OTS (ondertoezichtstelling) op te kunnen  leggen (CDA)
- opvoedingsondersteuning aan alle ouders geven (SP)
- opvoedingsondersteuning pakket aan ouders geven bij de inschrijving van het kind
- elektronisch kindsdossier sneller beschikbaar stellen
- duidelijkheid geven over de werking van de meldcode kindermishandeling
- uitleg geven over waarom er alleen 40 000 meldingen van kindermishandeling bij AMK’s komen 
- mobiel bellen naar Kindertelefoon gratis stellen (ChristenUnie)
- actief aanbieden van opvoedingsondersteuning aan risico gezinnen (PvdA)
- doorlooptijd bij AMK’s versnellen (VVD)

Minister Rouvoet heeft gezegd dat hij “voor de belangen van alle kinderen wil opkomen en voor het recht van kinderen op een veilige leefomgeving en op veilig opgroeien”. In het plan van aanpak zal er ruimte zijn voor een doorlopende informatiecampagne over kindermishandeling, inclusief toelichting over het wettelijke verbod op slaan van kinderen. Verder zullen de Centra voor Jeugd en Gezin in alle gemeenten georganiseerd worden en ook de RAAK-werkmethode zal landelijk ingevoerd worden. Ouders zullen opvoedingsondersteuning krijgen en er wordt werk van gemaakt om de wachttijden bij de AMK’s korter te maken en de samenwerking tussen Bureau Jeugdzorg, Raad voor de Kinderbescherming en de kinderrechters te verbeteren. De verder uitgewerkte actiepuntenpunten zullen ook nog met jongeren doorgenomen worden.

Bericht van de Eerste Kamer
Voorkoming van geweld jegens en vernederende behandelingen van kinderen in de verzorging en opvoeding (30.316)
Dit wetsvoorstel wijzigt het tweede lid van artikel 247 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en beoogt een bijdrage te leveren aan de preventie van kindermishandeling. Aan ouders wordt de verplichting opgelegd om hun kinderen te verzorgen en op te voeden zonder toepassing van geestelijk of lichamelijk geweld of van enige andere vernederende behandeling. De ouders zijn primair verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen en hebben daarbij in principe een grote mate van vrijheid.

Naast deze vrijheid van ouders staat de plicht van de overheid om kinderen te beschermen tegen aantasting van hun lichamelijke en geestelijke integriteit, waaronder kindermishandeling. Het is belangrijk om tussen de vrijheid van ouders en de verantwoordelijkheid van de overheid de juiste balans te vinden. Tot nu toe werd het opnemen van een bepaling in het Burgerlijk Wetboek, die geweld in de opvoeding verbiedt, niet nodig geacht. De praktijk toont echter aan dat sommige ouders hun verantwoordelijkheid in de opvoeding niet nemen. De nieuwe bepaling beoogt het kind, nadrukkelijker dan nu het geval is, te beschermen tegen geweld en verbiedt de fysieke bestraffing van kinderen. Hieronder valt iedere vorm van geweld die wordt gebruikt als opvoedingsmiddel.

Het voorstel is op 20 september 2006 met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer.
De Eerste Kamer heeft het voorstel op 6 maart 2007 als hamerstuk afgedaan.


RAAK Congres 20 november 2006

Klik hier voor meer informatie en het online aanmeldingsformulier.


Vooraankondiging RIAGGz IJssel Tour 2006

LogoDe RIAGGz IJssel Tour vertrekt op vrijdag 30 juni om 11.00 uur vanuit Deventer. Wij bieden u twee prachtige routes die in samenwerking met de Deventer Toervereniging de Zwaluwen zijn uitgezet. De toertocht van 120 kilometer voert langs de IJssel, dwars door ons werkgebied, naar Kampen, Zwolle en weer terug naar Deventer. Daarnaast bieden wij een kortere route van 45 kilometer. Deze tocht start ook in Deventer en gaat via een oversteek per pontje bij Veessen naar Wijhe. Bij terugkomst in Deventer rond 17.00 uur wacht een feestelijke afsluiting met een barbecue voor alle deelnemers.

Inschrijven
Wij willen medewerkers van uw organisatie van harte uitnodigen deel te nemen aan dit evenement. Daarom verzoeken wij u vriendelijk deze informatie bekend te maken binnen uw instelling en mensen in de gelegenheid te stellen zich in te schrijven voor één van de tochten. Dit kan op onze website www.riaggz-overdeijssel.nl. De inschrijving sluit op 30 april. Mensen die zich al ingeschreven hebben hoeven dit niet opnieuw te doen, maar worden wel vriendelijk verzocht de maat van hun fietsshirt door te geven.
Na sluiting van de inschrijftermijn ontvangen de deelnemers een persoonlijke uitnodiging, een programmaboekje en de routebeschrijving.

Fiets voor kinderen, tegen mishandeling
De RIAGGz IJssel Tour krijgt het thema ‘fiets voor kinderen, tegen mishandeling!’ Bij dit thema hebben wij gekozen voor nauwe samenwerking met de stichting RAAK. RAAK is een landelijke organisatie die zich richt op de bestrijding van kindermishandeling door het op gang brengen van een maatschappelijke en politieke discussie over en actie voor de aanpak van kindermishandeling. Uit een eerste, voorzichtige schatting blijkt dat kindermishandeling de Nederlandse samenleving op jaarbasis grofweg € 1 miljard kost. Er is verder onderzoek nodig om deze cijfers hard te maken en in te zetten in de strijd tegen kindermishandeling. RIAGGz over de IJssel wil met de opbrengst van de wielerronde dit onderzoek van de stichting RAAK ondersteunen en zo een bijdrage leveren aan de bestrijding van kindermishandeling.

Sponsor of donatie? Graag!
Wij vragen geen startgeld van de deelnemers, maar natuurlijk juichen wij het van harte toe als u als werkgever besluit uw deelnemende medewerkers te sponsoren of een bedrag te doneren ten gunste van het goede doel. U kunt uw bijdrage aangeven op bijgevoegd sponsorformulier. Deelnemers kunnen zelf ook het sponsorformulier invullen, of op zoek gaan naar andere sponsoren. Het sponsorformulier is ook te vinden op onze website www.riaggz-overdeijssel.nl.
Alle opbrengsten (sponsorgelden, donaties van particulieren en bedrijven) zijn voor de volle 100% bestemd voor het onderzoek van de stichting RAAK. U ontvangt een factuur van het door u toegezegde bedrag. Als u vragen heeft of meer informatie wenst, kijk dan op onze website of mail naar fiets@riaggz-overdeijssel.nl. Bellen mag natuurlijk ook, via (038) 426 9 679.

Wij hopen op veel deelnemers, mooi weer en het allerbelangrijkste: een hoge opbrengst om de bestrijding van kindermishandeling te ondersteunen!

Met vriendelijke groet,

J.H. Ester en E. Klunder
Raad van Bestuur RIAGGz over de IJssel


Expositie 'Kind uit de kast'

Op 19 januari 2006 is de expositie geopend ''Kind uit de kast''.
Deze expositie gaat over de gevolgen van seksuele kindermishandeling op latere leeftijd. De kunstenares is Maatschappelijk werker en ervaringsdeskundige en zelf langdurig werkzaam geweest in de hulp aan vrouwen met seksueel geweld. De kunstenares benadrukt dat de kunstwerken die getoond worden niet gezien moeten worden als uiting van verwerking maar als kunst met een boodschap.

De expositie bestaat uit beelden van keramiek, beton en brons en een zevental gedichten op A2 formaat.

Het adres is GGZ/Parnassia, Brechtzijde 20, Zoetermeer

Zie verder; www.beeldentuinatalanta.exto.nl


Persbericht 'Zorg om Jeugdzorg' 28-09-2004 (downoad).


Sprookje

Lieve Savanna,
Wil je voor je slapen gaat nog even naar mij luisteren. Ik ga je een sprookje vertellen. Er was eens een Land dat geregeerd werd door een hele lieve koningin en sportieve koning, die een klein dochtertje Esmeralda hadden. Zij vonden het heel belangrijk dat Esmeralda later als zij groot was een lieve prinses en verstandige koningin zou worden. Daarom gingen zij, zoals alle ouders uit dat Land, uit vrije wil naar de opvoedschool. Daar leerden zij dat in de wetboeken van dat land stond, dat je kinderen niet mocht slaan, in de kast opsluiten, onder de koude douche zetten of aan bed vast mocht binden, want dat was erge kindermishandeling. Ze leerden ook wat je moest doen om met kinderen te praten, naar ze te luisteren, met ze te spelen, welk eten goed voor ze was en alles wat je maar kon doen om ze later aardige grote mensen te laten worden.
Heel lang gelden waren er in dat Land lieve kinderen die braaf naar school gingen. Als ze thuis kwamen wachtte hun moeder op ze met chocolademelk en koekjes en later kwam hun vader van zijn werk. Maar ook de moeders moesten gaan werken, dat vonden ze leuk. En mensen gingen televisie kopen en daar naar kijken en wat later kwam de computer. Ook de auto’s namen steeds meer ruimte in, zodat kinderen die wilden spelen een beetje in de verdrukking kwamen.
De mensen gingen steeds harder werken en ook meer scheiden. De kinderen kwamen aandacht te kort en hoofdonderwijzers morden dat zij op school steeds meer moesten opvoeden in plaats van leren. Sommige kinderen vonden het thuis zo naar dat ze wegliepen en gingen zwerven op straat of gelukkig door jongeren advies centra werden opgevangen. Andere kinderen werden bij hun ouders weggehaald en kregen van de kinderrechter een voogd toegewezen. Dat is iemand die heeft geleerd wat goed is voor kinderen. Jammer genoeg kregen de voogden het steeds drukker. Zo druk dat zij de kinderen bijna niet meer konden bezoeken.
Nu waren er drie wijze mannen en een wijze vrouw in dat Land, die werden minister genoemd. Die vonden dat alle kinderen voor zorg en hulp door één deur moesten. Achter die deur werkten de drukke voogden en andere hulpverleners en kinderbeschermers. Die moesten van hun bazen en van de ministers heel veel schrijven over wat ze allemaal zouden gaan doen om kinderen te helpen. Ze moesten wel zoveel schrijven en overleggen en vergaderen dat ze geen tijd meer hadden om met de kinderen te praten en naar ze te luisteren. Met ze spelen kon al helemaal niet.
Er kwamen hoe langer hoe meer plannen, wetten, regels, maatregelen en voorschriften. Meer hulp-verleners en andere gestudeerde mensen gingen druk vergaderen over wat er allemaal met kinderen, die hun hulp nodig hadden moest gebeuren. En iedereen had altijd gelijk. Ondertussen moesten de kinderen wachten en stonden ze op lange lijsten of ze werden opgesloten in gevangenissen totdat de helpers waren uitvergaderd en hun rapporten aan de bazen en hoge bazen en ministers hadden verstuurd.
In die jaren werden ook kindertjes doodgemaakt. Wel één per week! Hun ouders wisten niet zo goed hoe ze voor hen moesten zorgen, maar schaamden zich om dat toe te geven. En soms werden ze zo kwaad op die kinderen dat ze ze heel hard sloegen of opsloten of andere erge dingen met ze deden. Buren en vrienden zagen wel wat er gebeurde en dat het niet goed ging met die kinderen, maar durfden het niet tegen die ouders te zeggen...
Gelukkig Savanna, had het Land in die tijd een wijze koningin, die ook moeder en oma was. En weet je wat die zei? ’En nu is het uit. Er mag niet op kinderen worden bezuinigd en zij mogen ook niet opgesloten worden. Ik ben hier heel boos om dat in Mijn Land zoveel kinderen gedood worden.’ Ze gaf haar schatkistbewaarder opdracht om heel veel geld te besteden aan kindvriendelijke opvanghuizen en pleegouders en goede hulp voor kinderen. Kinderhelpers mochten niet meer vergaderen over wat ze gingen doen, maar moesten het echt gaan doen. Ze mochten ook niet meer zoveel schrijven, maar moesten weer gewoon met kinderen praten naar ze luisteren en de ouders leren goed voor hun kinderen te zorgen.
En alle ouders met kleine kinderen en alle mensen die een kindje verwachtten moesten verplicht naar een opvoedschool om te leren hoe je kinderen groot moest brengen zonder slaan, schreeuwen of geruzie.
De koningin gaf ook opdracht dat er een minister speciaal voor kinderen moest komen. En zo leefden ze nog lang en gelukkig in dat Land waar geen baby’s en kinderen meer werden doodgemaakt.

Slaap zacht lieve Savanna.

Th. Heyman (oud schoolmaatschappelijk werker,
secretaris RAAK, Reflectie en Actiegroep Aanpak Kindermishandeling)